Czy pieniądze dają szczęście argumenty. Posłużę się badaniami psychologów, by spojrzeć na ten problem szerzej. Opowiem Ci również o moich doświadczeniach z różnych etapów prowadzenia własnej firmy, by pokazać Ci, jak posiadanie pieniędzy i wydawanie pieniędzy wyglądało u mnie na przestrzeni lat.

Kupić się da, ale czasem trzeba odwiedzić kilka sklepów. Wybraliśmy się do kilku sklepów w Łodzi po cukier. Okazuje się, że zwykły biały kryształ wciąż pozostaje produktem nie

Przed przyjazdem do Australii miałem duży zgryz – jak po tym ogromnym kraju podróżować, aby zobaczyć jak najwięcej? Biłem się długo z myślami, ale w końcu padło na zakup samochodu. Operacja ta zajęła mi chwilę, bo sprawa nie jest do końca prosta, jeśli ma się swoje wymagania. Poniżej kilka bardzo praktycznych rad na temat kupna i sprzedaży samochodu w Australii. Zanim kupisz samochód musisz odpowiedzieć sobie na poniższe pytania: Jak długo zamierzasz zostać w Australii? Co chcesz w Australii zobaczyć? Kiedy i gdzie do Australii przylatujesz oraz skąd będziesz wylatywać? Ad 1. Jeśli odpowiedź na to pytanie będzie: miesiąc lub mniej, to nawet sobie nie zawracaj głowy samochodem. Lepiej zebrać paczkę przyjaciół i wypożyczyć minivana (najtańsze/najgorsze to Wicked od około 70aud/dzień). Aby zakup samochodu miał jakikolwiek sens, w Australii powinno się spędzić co najmniej 6 tygodni. Ad 2. Jeśli interesują Cię duże miasta, przejazd wzdłuż wybrzeża przez środek kraju (Alice Springs/Uluru) to kup samochód z napędem na dwa koła – Ford Falcon, Holden Commodore (ceny od 1500AUD) lub któryś z mini vanów: Mitsubishi, Mazda (ceny od 3000 AUD) będą dla Ciebie wystarczające i tańsze niż terenówki. Jeśli jednak pociąga Cię prawdziwa przygoda, lubisz kempingowanie z dala od turystów, dziką przyrodę oraz czujesz, że jeżdżenie po asfaltowych drogach to nie jest do końca to, co chcesz w Australii robić, to musisz mieć samochód 4×4 (od 4000 AUD). Poza adrenaliną i emocjami przy przekraczaniu metrowych rzek, samochód taki daje Ci też większą możliwość na dojechanie do miejsc, które niby leżą blisko głównych tras, ale wymagają wysokiego zawieszenia, aby do nich dotrzeć. Wiem, że będę nieobiektywny i każdy lubi, to co lubi, ale skoro jesteś już tak daleko od Polski, wybuliłeś kilka tysięcy złotych na bilet lotniczy, nie idź na łatwiznę i weź z Australii, to co najlepsze. Ok, są i tacy, którzy potrafią obalić moją teorię – zobacz video poniżej. Niskopodłogowy samochód wbrew pozorom też może dużo… Ad 3. Australię w niektórych jej częściach cechuje się dużą sezonowością. Przykład: jeśli wylatujesz z Darwin pomiędzy listopadem a kwietniem (pora deszczowa) i wcześniej chcesz tam sprzedać samochód, to masz na to bardzo małą szansę lub sprzedasz go za mniejsze pieniądze. Gdy chcesz zrobić to samo w sezonie, gdy turystów jest więcej auto sprzeda się szybciej i za lepsze pieniądze, bo będzie więcej potencjalnych kupców – samochody rozchodzą się jak ciepłe bułeczki i nie raz ludzie biorą po prostu co jest, a potem klną po drodze. Podobnie jest z Tasmanią między majem a listopadem, z Adelajdą w tym samym okresie. W Sydney czy Perth sezon nie ma większego znaczenia, bo tam jest ciągle duży przemiał turystów, którzy przez te miasta do Australii przylatują lub ją opuszczają. Bariera finansowa i bez pośpiechu Dla Polaków, szczególnie studentów, bariera finansowa zdecydowanie istnieje, gdyż na raz trzeba wyłożyć przynajmniej 1,5 tys. dolarów. Jeśli chce się coś lepszego to nawet 4-6 tys, ale jaki by to nie był samochód, stanie się on Twoim domem i zaoszczędzisz setki dolarów na noclegi, które w Australii błyskawicznie rujnują polską kieszeń. Pieniądze można pożyczyć lub w Australii zarobić – wbrew pozorom nie jest to wcale trudne i wystarczy kierować się logiką oraz zejść z utartych szlaków. Przy kupnie samochodu najważniejsze jednak jest, aby nie kupić rzęcha, do którego się będzie dokładać. Jeśli jednak wybierzesz dobrze, bez zbędnego pośpiechu, to nie będziesz żałować (mimo, iż koszty utrzymania samochodu poniesiesz, być może nawet będziesz musiał kupić nowy akumulator (ok 100 AUD) lub zmienić olej i filtr (ok. 90 AUD z robocizną). Zauważyłem jednak, że Polacy boją się kupować samochodu w Australii i wolą podróżować stopem, bo taniej i mniej kłopotu – zdecydowanie polemizowałbym. W naszym przypadku nie znalazłem w Darwin żadnego samochodu, który spełniał by moje oczekiwania. Samochodem z agencji za kilka dolarów relokowaliśmy się o prawie 3 tys. km i naszą terenówkę kupiliśmy dopiero w Cairns. Czasem tak bywa, zdecydowanie trafiliśmy w zły sezon. Stuart Highway liczy sobie prawie 3000 kilometrów Tysiące kilometrów Skoro mamy już wybrany typ samochodu, to teraz warto zdać sobie sprawę z tego, że tysiące kilometrów będą Wam na liczniku przeskakiwać jak szalone, a co za tym idzie warto kupić samochód, który nie będzie palić zbyt dużo. Na australijskie warunki nie dużo, to około 8-10 l/100 km na trasie. Silniki samochodów w tym kraju są przepastne – 3 litry to norma, a na nikim nie robi wrażenie 4,5l. Nasz znajomy z Darwin, który „sprzedał” mi dużo trików dot. samochodów uczulał przede wszystkim na konsumpcję paliwa, które na ichniejsze warunki nie jest drogie, ale zużywa się go stosunkowo dużo. Poniżej jest ciekawa strona, która pozwoli sprawdzić ile pali jaki samochód: Ciąć koszty jednak można poprzez ogłaszanie się w hostelach lub na grupach miast w CS, że jedzie się tam i tam, wtedy i wtedy i że ma się 2-3 miejsca wolne w samochodzie. Działa bardzo dobrze. „Australijska czaso-przstrzeń” Gdzie szukać samochodów? Opcje mamy cztery: wywieszki na tablicach ogłoszeń w hostelach tablice ogłoszeń przy dużych supermarketach Coles, Woolworths, Iga ogłoszenia w sobotnich wydaniach gazet lokalnych (my tak znaleźliśmy) Internet: Gumtree – Auto market – Car sales – W każdym przypadku trzeba reagować bardzo szybko, bo dobre oferty rozchodzą się momentalnie – dla gapowiczów zostają rupiecie. Moje ulubione tablice oczywiście z Northern Territory :) Co stan to inne prawo. W Australii jest bardzo duża rotacja samochodów, do czego też dokładają się turyści. Przewożą samochód ze stanu do stanu i trzeba mieć sporo szczęścia, żeby trafić na samochód, który ma tablice ze stanu, w którym właśnie jesteśmy i zamierzamy kupić auto. Najlepiej gdy samochód ma tablice z Australii Zachodniej (WA), bo auto możemy kupić nawet w Sydney bez potrzeby gnania do Perth, aby go rejestrować. Po prostu wszystko można załatwić przez Internet, a druczek poświadczający zakup/sprzedaż wysyła się do Perth pocztą. Miło i bez problemowo, ale tak jest tylko w WA. Jednak gdy np. traficie na samochody z tablicami Queensland, a jesteście w NT, to macie dwie opcje: kupujecie samochód bez zmiany tablic i jedziecie szybko do Queensland, aby przerejestrować samochód (trzeba osobiście w przeciągu 14 dni) idziecie do departamentu transportu w NT i prosicie o tzw. interstate registration transfer, co w efekcie będzie oznaczało wyrejestrowanie samochodu w Queensland i zarejestrowanie go w NT. Rego nie straci ważności. Opcja druga jest prostsza, ale podejmując decyzję, że bierzecie to auto musicie się upewnić, że samochód ma tzw. certyfikat sprawności do poruszania się po drodze (road worthy ceryficate lub RWC). Jeśli takowego nie będzie miał (zwykle wtedy w ogłoszeniu jest napisane as is ), to niestety spada na Was odpowiedzialność zrobienia przeglądu samochodu, zapłacenia za to i jak wiele razy już słyszałem zwykle wychodzi, że takie auta mają poważne usterki do naprawienia. Warto więc to dobrze rozegrać i szukać ofert samochodów, które RWC mają już zrobione lub sprzedawca gwarantuje zrobienie RWC zanim podpiszecie umowę i ew. koszty naprawy będą po jego stronie. Tablice rejestracyjne z Australii Południowej. Dodatkowe dokumenty Aby zarejestrować samochód na swoje nazwisko musicie przedstawić w departamencie transportu następujące dokumenty: paszport, prawo jazdy polskie i międzynarodowe, karta kredytowa (w Queensland potrzebne są dwie!) wspomniane wyżej RWC dokument potwierdzający nabycie samochodu (w NT podczas przerejestrowywania samochodu nie chcieli mi uznać zwykłej umowy kupna-sprzedaży, która w Queensland wystarczyła do zarejestrowania auta) Ta lista jednak nie jest pełna i przedstawia tylko wymagane dokumenty przez wszystkie stany. Różne stany wymagają też innych papierków i tak np. w NT potrzeba jeszcze tzw. Inspection Record Customer, który potwierdza że na samochodzie nie ciążą żadne obciążenia – mandaty czy tzw. defected car. Adres zameldowania Dokument taki wymagany jest przez większość stanów. W QLD, NT czy NSW wystarczy, że mamy fakturę z hostelu, która przedstawia: jego nazwę, adres, nr ABN (odpowiednik polskiego NIP) oraz nasze imię, nazwisko, nr paszportu i datę – musi być z dnia,w którym rejestrujemy auto. Do tego pieczątka i podpis recepcjonisty. Nie zawsze jednak to działa – wyjątkiem może być np. Australia Południowa. Jeden ze znajomych kupił samochód w Sydney i przejechał nim w przeciągu 14 dni do Adelajdy (auto miało tablice z SA), a gdy chciał zarejestrować samochód dowiedział się, że musi mieć wyciąg bankowy – tylko to mogło potwierdzić jego adres zamieszkania w Adelajdzie i musiał założyć konto w banku! Witajcie w zbiurokratyzowanej Australii! :) W Darwin próbowałem obejść to wszystko poświadczeniem wystawionym przez naszego przyjaciela, który gwarantował na papierze, że u niego mieszkam. Nie przeszło, gdyż dokument, jak usłyszałem, nie był „oficjalny”. Poszedłem więc do hostelu, wziąłem pokój na jedną noc, poprosiłem o fakturę z pieczątką i podpisem, wróciłem do urzędu, przerejestrowałem samochód i wróciłem do hostelu, aby anulować mój pokój. Pieniądze za pokój zwrócono mi z uśmiechem :) Polak potrafi. Poniżej znajdują się linki do wszystkich 7 stron internetowych, które traktują o rejestracji i transferze numerów rejestracyjnych w różnych częściach Australii: Australia Południowa (AS) Australia Zachodnia (WA) Queensland (QLD) Nowa Południowa Walia (NSW) Terytorium Północne (NT) Wiktoria (VIC) Canberra (ACT) Tasmania (TAS) Własny samochód jeszcze bardziej je zwiększa. Rego Przeglądając oferty sprzedaży samochodów warto nie tylko zwrócić uwagę na to, czy auto ma RWC, ale też czy i jak długo ważne jest rego (rejestracja samochodu). Czasem trafi się tak, że rego ważne jest przez 4, 5 miesięcy i robiąc jego transfer na swoją osobę, przy rejestracji nie musicie nic płacić poza podatkiem od kupna samochodu (1,5%, od wartości auta, więc umowy warto mieć dwie). W naszym przypadku rego było dopiero co zapłacone na 6 miesięcy, więc zaoszczędziliśmy ponad 300 dolarów. W różnych stanach można wykupić rego na rok lub pół roku. Wyjątkiem bodajże jest Australia zachodnia, gdzie rego można wykupić nawet tylko na tydzień. Ubezpieczenie Nie jest ono obowiązkowe tak jak w Polsce. Warto jednak pomyśleć o assistance szczególnie gdy nie ma się totalnie pojęcia o samochodzie i czujesz, że jednak nie do końca trafiłeś na w 100% sprawne auto. Godne polecenia ubezpieczenie: Stan samochodów: Warunki australijskie sprawiają, że kupując 20-letni samochód na liczniku mamy zwykle około 300 tys. km. Nikogo to tutaj nie dziwi i jest to norma. Nasz samochód miał 310 w pół roku dołożyliśmy mu kolejne 22 tys. a pewnie jeszcze z 5 tys. nim zrobimy. O tym już pisałem – ogromne przestrzenie. Naprawy i serwis Mechanicy w Australii są makabrycznie drodzy nawet dla Australijczyków. Godzina pracy w zwykłym warsztacie odchudzi Cię o około 90-120 dolarów. Boli, co? Często też warsztat trzeba rezerwować z kilkudniowym wyprzedzeniem (jest zdecydowany deficyt mechaników w Australii!). Jeszcze więcej kosztują warsztaty przy salonach i z dużymi, przestronnymi wnętrzami, w których możesz dostać gratisową kawę, która na koniec okazuje się nie być tak na prawdę darmowa… Do nich się nie chodzi. Najlepszą renomę ma firma Repco ( która jest siecią zrzeszającą warsztaty w całym kraju i daje gwarancję na swoją robotę. Czasem oczywiście coś się popsuje. Święta zasada: zanim oddasz samochód do naprawy, poproś o wycenę na papierze w biurze. Zawsze! W Australii się nie oszukuje klientów, ale mechanicy co najwięksi cwaniacy. Bądź czujny i sprawdź co najmniej kilka zakładów, jeśli są w pobliżu. Czasem nie ma wybor, to prawda. Jeśli używasz Couchsurfingu i jesteś w potrzebie, to zawsze możesz na grupie danego miasta zadać pytanie, czy ktoś zna jakiegoś dobrego i taniego mechanika w okolicy. My tak raz zrobiliśmy w Brisbane, gdy potrzeba nam było wymienić pasek rozrządu oraz klocki hamulcowe. Wtedy zwykle płaci się cash, ale dwa warsztaty w okolicy za tę samą robotę chciały 250% różnica? Gdy zepsuje Wam się samochód gdzieś na odludziu, to bez paniki. Warto udać się do najbliższego pubu i tam zasięgnąć języka (do pubów chodzi się około 18). Holowanie to raczej droga sprawa i jednak lepiej, żeby samochód się nie zepsuł. Przed wyjazdem terenówką w outback warto oddać samochód do warsztatu Repco i poprosić o generalne sprawdzenie stanu naszego pojazdu czyli 150 Point Comprehensive Vehicle Condition Report ( Tak na prawdę to taki check warto by zrobić przed zakupem samochodu, ale często presja czasu na to nie pozwala. Sprzedaż samochodu Jak przy zakupie, tylko na odwrót. Warto dbać o auto, bo zwykle udaje się je sprzedać za tyle samo za ile się kupiło. Dwie pary, które poznaliśmy w Australii sprzedały swój samochód za więcej niż sami za niego zapłacili, więc pokryli tym koszty utrzymania auta i opłaty urzędowe. Kilka innych wskazówek – lista ciągle uzupełniana: samochody z przebiegiem 250-300 tys. km w tym kraju przeżywają dopiero drugą młodość. lepiej jest kupić samochód trochę droższy, ale w lepszej kondycji/młodszy – zmniejszasz tym samym prawdopodobieństwo awari jeśli chcesz zaoszczędzić trochę na paliwie, to supermarkety Coles i Woolworths przy zakupach jednorazowych powyżej 30 AUD dają zniżki na paliwo na wyznaczonych stacjach samochodowych. – zniżki wahają się od 4 do 16 centów (warto założyć sobie kartę klienta i zarejestrować on-line – większe zniżki) wybierając się w odległe regiony kraj, zawsze sprawdź wcześniej informacje o stanie dróg najlepsze/najtrwalsze samochody terenowe w Australii to Toyoty oraz Nisan Patrol wybierając samochód 4×4 i jadąc w outback warto mieć dwa zapasowe koła, taśmy holownicze, dodatkowy kanister na paliwo oraz duży zapas wody. Przydaje się też CB radio. jeśli zepsuje Ci się samochód gdzieś na pustkowiu to pamiętaj o świętej zasadzie – czekaj w samochodzie aż ktoś nadjedzie, nigdy nie próbuj nigdzie iść… zginiesz. widząc wodę na drodze – zawsze zwolnij i jeśli rozlewisko jest duże, zatrzymaj się i sprawdź, co woda naniosła. W północnej części kraju warto rozglądnąć się przy okazji czy nie ma gdzieś o okolicy krokodyli. Quensland – kraina wiecznie świecącego słońca! Hmm… no nie do końca, ale slogan dobry :) Słowniczek pojęć technicznych: pół syntetyk – part synthetic / semisynthetic syntetyk – synthetic filtr przeciwpyłkowy – pollen filrer pióro wycieraczki przedniej – windscreen wiper blade / wipes (zuzyte – smearers) obudowa filtra powietrza – air cleaner lid / air box pokrywa zaworów – valve cover popychacz zaworu – valve lifter ramię kierownicze – steering drop arm płyn chłodniczy – coolant płyn hamulcowy – brake fluid olej przekładniowy – gear lubricant lub gear oil / transmission oil przyrząd do pomiaru ciśnienia w oponach – tyre pressure gauge głębokość bieżnika opony – tread depth / profile depth Bagażnik Dachowy – Roof Rack hak holowniczy – trailer towing / towbar bezpiecznik – fuse oświetlenie rejestracji – number plate light / reg plate light sprzęgło – clutch sprzęgło wielotarczowe – multi plate clutch łożysko wyciskowe sprzęgła – clutch release bearing korek do wentyla – valve caps antena samochodowa – car aerial sump oil drain plug – śruba spustowa miski olejowej pasek/ łancuch rozrzadu – timing belt/ chain tuleje – bushnigs intake air temperature – sensor pasek klinowy – wedge belt pasek wielokorkowy – ribbed belt cam belt – pasek rozrządu cv joint – przegub bearing – łożysko brake pad – klocek hamulcowy brake disc – tarcza hamulcowa air mass flow meter – przepływka sensor – czujnik Miłego podróżowania po Australii własnymi czterema kółkami – nie zapomnicie tej przygody. Ew. pytania proszę w komentarzach.

Czasem trzeba szybko sprzedać mieszkanie. Wtedy można okazyjnie KUPIĆ duże mieszkanie ! Tym razem na mazurach ! Polecamy mieszkanie do sprzedaży Jeziorany, ul. Sawickiej Mieszkanie 75 m2 na sprzedaż

Utworzono: poniedziałek, 27 styczeń 2020 Anna Leszkowska Drukuj E-mail Świat jest targowiskiem, na którym wszystko, co wystawi się na sprzedaż, znajduje nabywcę. Bóg-PieniądzOd pewnego czasu, wskutek burzliwego rozwoju gospodarki i za sprawą ideologii konsumpcjonizmu pieniądz rządzi światem niepodzielnie. Stał się atrybutem bogactwa i najważniejszym wyznacznikiem zachowań ludzi, relacji interpersonalnych, sukcesu i pozycji w hierarchii społecznej. A w wyniku alienacji przekształcił się nawet w obiekt kultu i sakralizacji dla wyznawców nowej religii świeckiej, zbudowanej na fundamencie konsumpcjonizmu na wzór starożytnego bożka pieniędzy Mammona. Na gruncie etyki relatywistycznej usprawiedliwia się wszystko, co służy zdobywaniu i pomnażaniu pieniędzy. Toteż nagminnie nie przebiera się w środkach ani sposobach pozyskiwania ich - wszystkie są dobre. Bóg-Pieniądz jest bogiem materialnym, konkretnym i mierzalnym. Z tej racji bardziej przemawia do zmysłów i rozumu ludzi, aniżeli jakiekolwiek inne bóstwa idealne, abstrakcyjne i niewymierne, jak np. Bóg-Absolut judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. Dlatego stał się przedmiotem kultu nie tylko wyznawców religii kościelnych, ale również religii świeckich - agnostyków, ateistów oraz ludzi kierujących się w głównej mierze racjonalnością, zmysłowością i daleko idącym pragmatyzmem. Boga-Pieniądza nie tylko czci się, ale składa się mu ofiary. A ponieważ nie zna on litości ani miłosierdzia - jest wyjątkowo bezwzględny, okrutny i krwiożerczy - to na jego ołtarzu giną składani w ofierze ludzie - od jednostek po wielkie rzesze. Za jego sprawą na wojnach, w rewolucjach, okupacjach, najazdach i powstaniach ginęły dziesiątki milionów ludzi. A jeszcze więcej ginie w czasach pokoju wskutek coraz większego i bezwzględnego wyzysku oraz brutalnej walki konkurencyjnej o bogactwo. Pieniądz jest najpotężniejszym spiritus movens aktywności ludzi we wszystkich sferach życia społecznego oraz najważniejszym motywatorem do podejmowania działań w celu pomnażania bogactwa. Sprzedaż - praca coraz bardziej popłatnaNajważniejszym miejscem zarabiania pieniędzy nie jest już miejsce pracy w tradycyjnym rozumieniu - fabryka, w warsztat itp. - ale miejsce sprzedaży i kupna towarów - targowisko, rynek, sklep itp. A najintratniejszym zajęciem nie jest praca produkcyjna, lecz handel. Z tego względu coraz więcej ludzi trudni się nim. W 2018 r. w Polsce liczba osób zatrudnionych stricte w handlu wynosiła ok. 2 mln osób (p. Mały Rocznik Statystyczny 2019) Jednak dokładnie nie wiadomo ile, ponieważ do tej liczby trzeba dodać osoby niezatrudnione bezpośrednio w handlu (np. pracownicy reklamy, działów zbytu i marketingu itp.) oraz osoby zajmujące się innymi jego formami: sprzedażą usług edukacyjnych (płatne szkoły, korepetycje itp.), polis ubezpieczeniowych, świadczeń religijnych itp. Oprócz tego, wiele osób zajmuje się handlem niezawodowo (legalnie i „na czarno”) na ryneczkach, bazarach, w telemarketingu i sprzedaży internetowej jako straganiarze, dealerzy, brokerzy, akwizytorzy, telemarketerzy itp. Liczbę ich można szacować co najmniej na drugie tyle. Przypuszczalnie w sektorze handlu działa łącznie ponad 4 mln osób. Stanowi to jakieś 25% z 16 mln ogółu zatrudnionych w naszym kraju. (Dla przykładu, w przemyśle pracuje 14,5%, a w rolnictwie. Sieci handlowe, zwłaszcza e-commersy, rozbudowują się w bardzo szybkim tempie. W ciągu najbliższych lat ogromnie zwiększy się liczba osób zatrudnionych w handlu i znacznie przekroczy liczbę osób zatrudnionych w innych sektorach gospodarki. W związku z tym rodzą się pytania: jak długo może trwać wzrost zatrudnienia w handlu i czy jest jakaś graniczna liczba osób zatrudnionych w tym sektorze, której przekroczenie mogłoby spowodować kolaps w innych sektorach gospodarki. Najwięcej ogłoszeń „Dam pracę” zawierają oferty zatrudnienia w różnych dziedzinach i formach handlu. Według analiz serwisu „ jest ich ok. 50%. O ile dawniej praca w sklepach była słabo opłacana (na granicy opłacalności i poniżej średniej), to teraz zarobki są tam coraz wyższe. W 2018 r. średnie wynagrodzenie miesięczne brutto w Polsce w sektorze handlu wynosiło 3920 zł (25% zatrudnionych zarabiało miesięcznie poniżej 2990, a reszta powyżej 5715 zł.), a w 2019 r. wzrosło do 4815 zł. (p. mezczyzn-w-handlu-w-2018-roku) Płace w handlu będą rosnąć, zwłaszcza w zagranicznych sieciach, z dwóch powodów: pogłębiającego się deficytu podaży siły roboczej i stałej rozbudowy sektora handlu. Dawniej, jeszcze w XIX w., w wielu krajach ( w Polsce) praca w handlu była zajęciem niegodnym, głównie dla ludzi z warstw średnich i wyższych. Z tego powodu handlem zajmowali przede wszystkim Żydzi, którym nie pozwalano wykonywać innych zawodów. Teraz traktuje się ją jak każdą inną pracę, a nawet lepiej, gdy tylko przyczynia się do szybkiego wzbogacania się. Stanowiska kierownicze w handlu stały się prestiżowymi. W sektorze handlu pracowały głównie kobiety i osoby słabo wykształcone. Teraz pracuje coraz więcej mężczyzn i osób z wykształceniem średnim i sprzedażyFaktem jest, że społeczeństwa krajów rozwiniętych i rozwijających się bogacą się, a ludzie dysponują coraz większymi nadwyżkami pieniędzy. (Nie dotyczy to, oczywiście, marginesu ludzi biednych, których też przybywa, chociaż pojęcie biedy jest względne i zmienia się w czasie). Jedni lokują nadwyżki pieniędzy w bankach, obligacjach lub inwestycjach, drudzy wydają je na zakup niepotrzebnych towarów i usług, albo na rozrywkę, a inni chomikują je w mieszkaniach. Pierwsza i druga grupa ludzi jest pożyteczna, bo sprzyja rozwojowi gospodarki, gdyż ich pieniądze znajdują się w stałym obiegu. Natomiast trzecia grupa szkodzi temu rozwojowi, ponieważ ich pieniądze leżą bezużytecznie w pewnego czasu gospodarka rozwija się dzięki nadprodukcji dóbr i nadmiernej ich podaży, ale pod warunkiem, że się je sprzeda. Wytwarzanie dóbr zalegających w magazynach, na które nie ma popytu, przynosi straty. Łatwo jest mnożyć jakiegoś rodzaju produkty ponad realne potrzeby ludzi (realny popyt) i nasycać lub przesycać nimi rynek, ale o wiele trudniej jest pozbyć się ich ze sklepów i magazynów. Są dwa sposoby na wzrost sprzedaży. Jednym jest wprowadzanie na rynek „nowości” i wmawianie klientom, że nowe jest lepsze, co na ogół nie jest prawdą; prawdą jest tylko, że nowe jest droższe i jakościowo gorsze od starego. Drugim jest wprowadzanie na rynek tego, co jeszcze nie zdążyło ulec komodyfikacji, czyli przekształcić się w towar. Problem sprowadza się do przemyślenia, co jeszcze można by spieniężyć oraz do wprowadzenia na rynek tego, czego dotychczas nie było i zapewnić (sztuczny) popyt na to. Głowią się nad tym liczne zespoły naukowców i praktyków - specjalistów od marketingu, zarządzania oraz psychologii społecznej. Na przeszkodzie stoi przekonanie wywodzące się z tradycyjnej etyki, że handel pewnymi przedmiotami lub usługami jest niemoralny, albo uwłacza godności człowieka. A więc trzeba je przezwyciężyć. Robi się to stopniowo, małymi krokami. Np. w przypadku wprowadzania na rynek pornografii zaczęto od pokazywania zdjęć odsłaniających stopniowo coraz więcej ciała aż do kompletnej nagości, od prezentacji niewinnych aktów kobiecych i męskich do coraz bardziej śmiałych i wyuzdanych. Najpierw w specjalnych czasopismach niskonakładowych objętych cenzurą, zakazanych prawem i niedostępnych dla młodzieży, a potem w ogólnie dostępnych miejscach publicznych, mass mediach i w Internecie. Na każdym etapie rozwoju rynku pornografii zmieniały się jej definicje, by handlujący pornografią unikali odpowiedzialności prawnej i moralnej. W końcu zmasowanemu atakowi pornografii uległa cala przestrzeń publiczna, kina i teatry, toteż opatrzyła się ludziom tak dalece, że zobojętnieli na nią. Wraz z eskalacją rynku pornografii postępował proces rozmiękczania norm obyczajowych i relatywizacji wartości etycznych. Teraz zastępuje się je antywartościami i zaczyna się budować na nich nowe relacje społeczne. Niestety, ekonomia, czyli pieniądz, wciąż jeszcze góruje nie tylko nad ekologią, ale też moralnością. Dawniej towarami były przede wszystkim dobra materialne, konkretne i te, które stanowiły własność prywatną. Teraz są nimi dobra niematerialne należące do obszarów rozrywki, wypoczynku, twórczości artystycznej i naukowej itp. Handluje się też dobrami abstrakcyjnymi (np. długami), wirtualnymi (np. oprogramowaniami) i duchowymi (np. posługami religijnymi). Na coraz większą skalę szerzy się handel godnościami i urzędami kościelnymi oraz sakramentami (symonia) oraz tym, co jest własnością wspólną (np. emisją zanieczyszczeń, warunkami klimatycznymi, źródłami wody czystej i mineralnej, plażami nadmorskimi, przestrzenią publiczną itp.).Wprowadza się na rynek oraz więcej przedmiotów, którymi z różnych powodów, głównie moralnych i religijnych, nie pozwalano, albo nie godziło się handlować. Naprawdę pozostało już bardzo niewiele tego, czego nie dałoby się zamienić w towar i spieniężyć. A specjaliści stale głowią się nad tym, jak przełamać bariery moralne, by móc handlować tą resztką przedmiotów i jak znaleźć na nie nabywców. Z przykrością trzeba stwierdzić, że coraz bardziej im się to udaje, albowiem wymyślają i wdrażają coraz nowsze i efektywniejsze sposoby i środki socjotechniczne, by za ich pomocą coraz lepiej manipulować ludźmi. Z drugiej strony, dzisiejszy klient szuka takich towarów, które by go szokowały, dostarczając mu sporo nieznanych wrażeń i nieoczekiwanych doświadczeń. Przecież żyjemy w czasach, gdy konsument wywiera większą niż kiedykolwiek presję na rynek. (p. Global Powers of Retailing 2017. The art and science of customers). Producenci i handlarze dostarczają mu je, wykorzystując kuriozalne (ekscentryczne) pomysły. Wychodząc naprzeciw coraz bardziej dziwacznym upodobaniom i perwersyjnym gustom nabywców, organizuje się imprezy masowe, które wprawdzie czynią celebrytami niektóre osoby uczestniczące w nich aktywnie, ale budzą zniesmaczenie widzów. Są to imprezy w rodzaju zawodów (olimpiad), konkursów piękności, festiwali piosenek itp. z udziałem nastolatków, seniorów (ledwie trzymających się na nogach), ludzi kalekich (niepełnosprawnych) i chorych. W celu zadowolenia gawiedzi można by jeszcze dodać przedszkolaków i niemowlęta, trędowatych, meneli itp. osoby, co zwiększyłoby oglądalność takich imprez na żywo i w telewizji oraz zyski płynące z tego. W zasadzie można kupić i sprzedać już wszystko, nawet urodę, emocje, władzę, przyjaźń, nienawiść (za pomocą opłacanych hejterów), tajemnicę, milczenie, zaufanie oraz „miłość w kapsułkach i radość w pigułkach”. Ludzie sami wystawiają na sprzedaż własne ciało, duszę, nazwisko i wizerunek, godność i autorytet. Skłonni są sprzedać wszystko - to tylko kwestia ceny. Krótko mówiąc, prostytuują się. Mam na myśli prostytucję nie tylko w wąskim sensie jako sprzedaż usług seksualnych przez prostytutki profesjonalne lub amatorki, ale w szerszym sensie, jako sprzedaż walorów osobowościowych i duchowych przez reprezentantów innych, nawet szanowanych profesji. Należą do nich nauczyciele, naukowcy, politycy, lekarze, prawnicy, celebryci, kapłani itd., którzy dla pieniędzy zrobią wszystko i sprzedadzą wszystko, co jest najcenniejsze dla celów reklamy, kariery zawodowej, ideologii, wiary, zaskarbienia sobie łaski możnowładców, uczynienia z siebie idoli, celebrtytów oraz gwiazd lub gwiazdorów podziwianych przez masy. Co gorsze, do tego rodzaju prostytucji nakłania się młodzież i dzieci, którym rodzice pozwalają uczestniczyć w spotach reklamowych i wątpliwej wartości imprezach masowych. Ku uciesze handlarzy i czcicieli Mammona i ku rozpaczy innych osób zatroskanych o los ludzkości świat przekształca się w szybkim tempie w globalne targowisko i globalny dom publiczny. PecuniaholizmPieniądz rządzi ludźmi wszechwładnie, jak nigdy wcześniej. Dlatego na świat patrzą oni przede wszystkim przez pryzmat rynku, opłacalności i szukają czegoś nowego, co dałoby się jeszcze spieniężyć - sprzedać lub kupić. Na razie nie można kupić mądrości, umiejętności, nieudawanej miłości i przyjaźni, a także kultury osobistej, wrodzonych zdolności i inteligencji (może z wyjątkiem inteligencji sztucznej). Kogo ogarnęła obsesyjna żądza bogacenia się, ten nie zawaha się złożyć w ofierze Mammonowi zwierząt, dóbr kultury i przyrody, wiary, idei, ciała i duszy, własnego zdrowia, życia, szczęścia osobistego, poglądów i przekonań, zasad i wartości oraz najbliższych mu ludzi. Bowiem, kieruje się on maksymą „cel uświęca środki", a tym celem jest przepotężny pieniądz. Na gruncie szerzącego się fetyszyzmu pieniądza rozwija się nowa choroba cywilizacyjna - „pecuniaholizm”, czyli uzależnianie się od pieniądza, jak od narkotyku. Przybiera ona już postać pandemii, na którą, niestety, nie znaleziono jeszcze odpowiedniego antidotum ani leczenia Sztumski Odsłony: 860

^{W tym artykule przedstawimy 10 sposobów na zwiększenie zysków w handlu internetowym. 1. Znajdź dobrego dostawcę. Jeden z najważniejszych czynników wpływających na zyski w handlu internetowym to koszty zakupu towarów. Dlatego ważne jest, aby znaleźć dobrego dostawcę, który oferuje dobre ceny i wysoką jakość produktów. 2.} * - te pola są obowiązkowe Administratorem podanych przez Ciebie w formularzu danych osobowych jest firma PROVERBIUM, ul. Próżna 3, 15-019 Białystok. Dane podane w formularzu kontaktowym zostaną przetworzone w celu skontaktowania się z Tobą, jeśli będzie taka potrzeba (np. w celu weryfikacji zgłaszanego autora czy też źródła lub zebrania dodatkowych informacji na ten temat), zgodnie z naszą Polityką Prywatności. Aby zapobiec nadużywaniu formularzy kontaktowych przez spamerów, chcemy Cię prosić o potwierdzenie, że naprawdę jesteś człowiekiem. .

5unc9tqbff.pages.dev/387

5unc9tqbff.pages.dev/876

5unc9tqbff.pages.dev/559

5unc9tqbff.pages.dev/530

5unc9tqbff.pages.dev/563

5unc9tqbff.pages.dev/57

5unc9tqbff.pages.dev/344

5unc9tqbff.pages.dev/571

5unc9tqbff.pages.dev/448

5unc9tqbff.pages.dev/445

5unc9tqbff.pages.dev/794

5unc9tqbff.pages.dev/557

5unc9tqbff.pages.dev/559

5unc9tqbff.pages.dev/401

5unc9tqbff.pages.dev/904

by kupić szczęście trzeba czasem sprzedać duszę